Maagang Buhay at Pag-akyat sa Kapangyarihan
Constantine the Great, kilala rin bilang Constantine I, ay isang pigura na nag-iwan ng hindi mapapantayang marka sa kasaysayan ng Kanlurang sibilisasyon.
Ipinanganak noong 272 A.D. sa Naissus (ngayon ay Nis, Serbia), siya ay anak ni Constantius Chlorus, isang Romanong opisyal, at ng kanyang konsorte na si Helena.
Nang mamatay ang kanyang ama noong 306 A.D., itinaas si Constantine bilang Augustus, o emperador, ng kanyang mga sundalo sa Britanya, at di nagtagal ay nagsimula siyang mag-angkin ng karapatan sa buong Imperyo Romano.
Labanan sa Milvian Bridge at Pagyakap sa Kristiyanismo
Ang pinakamahalagang punto sa kanyang karera bilang emperador ay ang Labanan sa Milvian Bridge noong 312 A.D., kung saan siya ay nakipaglaban laban kay Maxentius, ang kanyang katunggali para sa kapangyarihan sa kanlurang bahagi ng Imperyo.
Ayon sa mga ulat, bago ang labanan, si Constantine ay nagkaroon ng isang pangitain kung saan ipinakita sa kanya ang simbolo ng chi-rho (isang simbolo ng Kristiyanismo) at ang mga salitang “In hoc signo vinces” (Sa simbolong ito, ikaw ay magwawagi).
Pagkatapos manalo sa labanan, si Constantine ay nagpatibay ng Kristiyanismo bilang kanyang relihiyon at nagsimulang magbigay ng pabor sa mga Kristiyano sa kanyang imperyo.
Edict of Milan at Pagpapalaganap ng Kristiyanismo
Noong 313 A.D., sa pakikipagtulungan kay Licinius, ang emperador ng Silangang Imperyo Romano, inilabas ni Constantine ang Edict of Milan.
Ang dokumentong ito ay nagbigay ng kalayaan sa pagsamba sa lahat ng relihiyon sa Imperyo, ngunit partikular na mahalaga ito para sa Kristiyanismo, na naging legal at tinapos ang mga dekada ng pag-uusig.
Ito ay naging isang mahalagang hakbang patungo sa pagiging opisyal na relihiyon ng Kristiyanismo sa Imperyo Romano.
Mga Reporma at Pamamahala
Bilang emperador, isinagawa ni Constantine ang maraming reporma upang palakasin ang imperyo. Kabilang dito ang pagpapalit ng kapital mula sa Roma patungong Byzantium, na kanyang pinangalanan bilang Constantinople (ngayong Istanbul).
Pinatatag niya ang ekonomiya sa pamamagitan ng pagpapakilala ng bagong uri ng gintong barya, ang solidus, na naging standard na pera sa Europa sa loob ng maraming siglo.
Kamatayan at Pamana
Si Constantine ay namatay noong 337 A.D., matapos mabinyagan bilang isang Kristiyano sa kanyang huling mga araw.
Ang kanyang pamana ay napakalawak: bilang unang Kristiyanong emperador, binago niya ang direksyon ng Imperyo Romano at ng buong Kanlurang sibilisasyon.
Ang kanyang desisyon na tanggapin at itaguyod ang Kristiyanismo ay nagkaroon ng malalim na epekto sa kasaysayan ng relihiyon at politika, na nagpapatuloy hanggang sa kasalukuyang panahon.
Ang kanyang pag-akyat sa kapangyarihan at mga reporma ay naglatag ng pundasyon para sa pag-usbong ng Kristiyanong Europa at ang pagtatag ng Byzantine Empire, na naging sentro ng Kristiyanong kultura at kapangyarihan sa loob ng maraming siglo.